Ook worden communicatieve vaardigheden (zoals oogcontact, beurtgedrag en luistervaardigheden) in de therapie meegenomen. De individuele therapie voor oudere kinderen, jongeren en volwassenen kan worden aangevuld met groepstherapie wanneer dit het individuele therapie-effect versterkt en er voldoende deelnemers beschikbaar zijn.
Jonge kinderen (tot 7 jaar)
Bij kinderen worden de ouders/verzorgers bij de therapie betrokken. Soms bestaat de therapie uit indirecte therapie, waarbij òf de omgeving van het kind voorlichting en adviezen krijgt òf de omgeving van het kind volgens de aanpak van het Demands and Capacities Model (DCM) tools oefent om de interactie met hun kind(tijdelijk) zo aan te passen dat het kind zo vaak mogelijk vloeiend spreekt.
"therapie vereist ouderbetrokkenheid"
Ook kan er gewerkt worden via een directere behandeling volgens het Lidcombe Programma, maar niet zonder medewerking van de directe omgeving. Therapie vereist ouderbetrokkenheid. Het Lidcombe Programma is een gedragstherapeutische aanpak waarbij ouders hun kind thuis op gestructureerde wijze positief bekrachtigen bij vloeiend spreken.
Oudere kinderen (vanaf 7 jaar)
Bij oudere kinderen, die al langere tijd stotteren, zijn vaak de reacties op het stotteren al verder ontwikkeld. Zo kunnen er ook gevoelens van schaamte, frustratie of onzekerheid een rol spelen binnen het stotteren. Bij oudere kinderen wordt er ook een uitgebreid onderzoek gedaan om de reacties op het stotteren en de gedachten en gevoelens die een rol spelen in kaart te brengen. Ook dan wordt er vaak een oudergesprek gepland om zo de omgeving actief te kunnen betrekken bij de therapie.
“gevoelens van schaamte, frustratie of onzekerheid”
Het streven van de therapie bij kinderen die langer dan twee jaar stotteren is niet om zonder stotters te spreken, maar dat het kind zich vrij kan uiten met stotteren. Indien nodig wordt er ook geoefend op het makkelijker maken van de stottermomenten of het makkelijker kunnen spreken in specifieke situaties. Het doel van de therapie en de werkwijze wordt in overleg met het oudere kind en zijn/haar ouders vastgesteld.
Jongeren
De therapie richt zich zoveel mogelijk op de hulpvraag die op dat moment speelt. Er kan bijvoorbeeld geoefend worden op een presentatie of besproken worden hoe je het beste om kunt gaan met de reactie van anderen op je stotteren. Ook worden er, als dat nodig is, oefeningen gedaan om het spreken makkelijker en communicatiever te maken. Er worden verschillende behandelmogelijkheden besproken en uitgevoerd. Het is hierbij heel belangrijk dat deze past bij jou als persoon, zodat deze je helpt in het dagelijks leven. De ouders en/of andere mensen uit de omgeving worden waar nodig bij de therapie betrokken. Het doel van de therapie is vrijuit spreken op een zo makkelijk mogelijke manier, zodat stotteren zo min mogelijk invloed heeft op je leven en je vrijheid hebt om te zeggen wat je wilt zeggen.
“vrijuit spreken op een zo makkelijk mogelijke manier”
Volwassenen
Als volwassene stotter je al gedurende lange tijd. Het stotteren heeft zich vaak verder ontwikkeld en het kan zijn dat je vervelende ervaringen hebt opgedaan. Hierdoor spelen vaak gedachten en gevoelens als schaamte, onzekerheid of boosheid ook een grote rol bij de worsteling rond het stotteren. Door deze gedachten en gevoelens kan het stotteren in stand worden gehouden of zelfs verergeren. Dit is dan ook een belangrijk aandachtspunt in de therapie. Daarnaast kan er gewerkt worden aan het daadwerkelijke stottergedrag. Dit kan bestaan uit het loslaten van bewusten/of onbewust aangeleerd gedrag dat niet (meer) helpend is. Anderen vinden het aanleren van een spreektechniek prettiger. De keuze hiervoor wordt uitgebreid besproken om samen te kijken wat de kwaliteit van leven ook daadwerkelijk gaat verbeteren.
“hoe iemand stottert verschilt van persoon tot persoon”
Omdat het stotteren bij iedereen anders is, wordt de therapie aangepast aan de wensen en mogelijkheden van de persoon die stottert. De omgeving, bijvoorbeeld een partner, familie, collega’s of vrienden, kan een actieve rol spelen binnen de therapie. Als dat wenselijk is. Het doel van de therapie is vrijuit spreken op een zo makkelijk mogelijke manier, zodat stotteren zo min mogelijk invloed heeft op je leven. Met welzijn en kwaliteit van leven voortdurend in beeld.
Documenten
Wil je weten wat wij voor jou kunnen betekenen?
